اطلاعات کامل هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه
هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه شده از ماده اولیه توده ای شکل هیدروکسید آلومینیوم به دست می آید. هیدروکسید آلومینیوم از منابع مختلفی چون نفتلین سینیت و به خصوص از خاک بوکسیت بدست می آید. خاک بوکسیت منبع اصلی استخراج هیدروکسید آلومینیوم و پس از آن هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه است. هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه می تواند ناخالصی هایی چون اکسید آهن، سیلیس و یا اکسید سدیم را به همراه داشته باشد. با این حال عموما هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه در درصد خلوص بالاتر از 99 درصد در بازار عرضه می شود.
هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه شده در صنایع مختلفی از جمله صنایع شیمیایی، تولید سولفات آلومینیوم و یا به عنوان تاخیر انداز شعله در پلاستیک ها و لاستیک ها کاربرد دارد. هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه در برخی کاربردها به صورت منفرد و در برخی کاربردها به صورت ترکیب شده با سایر مواد تاخیر انداز شعله به کار می رود. به طور مثال پلی اتیلن یک ماده ترموپلاستیک حیاتی است که کاربردهای متنوعی دارد. پلی اتیلن با چگالی کم چقرمگی خوبی از خود نشان می دهد و به همین علت به عنوان عایق الکتریکی در صنایع تولید انتقال برق توسعه زیادی از خود نشان داده است. خواصی نظیر مقاومت شیمیایی، فرآیند پذیری آسان و کم هزینه، موجب شده است پلی اتیلن سبک به طور گسترده ای در صنایع مختلف مانند تولید پوشش های سیم و کابل استفاده شود. با این حال، پلی اتیلن به راحتی قابل اشتعال است و همچنین چکه کردن مذاب مشتعل خطر آتش سوزی و توسعه آنرا در حین استفاده به همراه دارد. استفاده از بازدارنده های شعله برای بهبود مقاومت در برابر توسعه شعله خصوصا در کاربری های عایق بسیار مهم است.
کاربرد این محصول
بازدارنده های شعله بر پایه هالوژن مهاجرت به سطح و مشکلات زیستی مختلفی دارند و به راحتی مقادیر زیادی دود و گاز سمی و مواد خورنده در هنگام سوختن آزاد می کند. هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه (ATH) یک ضد شعله غیرآلی دوستدار محیط زیست است. علاوه بر این، هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه به صورت فراوان و قیمت نسبتا ارزان تولید می شود. با این حال، در برخی مواد به جهت رعایت اصول فرایند پذیری قطعات و یا برای دستیابی به خاصیت تاخیر اندازی شعله بالاتر، معمولاً از افزونی های دیگری در کنار هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه استفاده می شود. این امر اگرچه هزینه بیشتری را تحمیل می کند، اما میتواند خواص مکانیکی قطعه را بیشتر حفظ کند. بعضی از این تاخیر اندازهای کمکی میتوانند منجر به تشکیل یک لایه زغال مقاوم بر روی سطح شوند. برخی دیگر می توانند با آزاد سازی گازهای خنثی از غلظت اکسیژن بر روی سطح کم کنند.
اثرات هم افزایی بازدارنده شعله بین هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه و بازدارنده های شعله بدون هالوژن در کامپوزیت های پلی اتیلن سنگین مورد استفاده برای ژئو شبکه با انجام آزمایش شاخص اکسیژن محدود بررسی شده اند. بررسی ساختار باقیمانده سوخته از کامپوزیت ها با استفاده از دوربین دیجیتال نشان می دهد که اثرات بازدارنده شعله هم افزایی آشکار بین این محصول کاربردی و تاخیر انداز شعله بدون هالوژن وجود دارد. بازدارنده هایی از جمله گرافیت قابل انبساط و فسفر قرمز و ترکیب آن ها با هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه در مقایسه با سیستم های بهره مند از تنها یک افزودنی بازدهی بالاتری نشان می دهد.
در مواردی که از چنین سیستم های هیبریدی استفاده می شود تشکیل لایه ذغال به عنوان بازدارنده شعله به عنوان یک مانع موثر برای کاهش انتشار گرما عمل می کند و از نرخ تلفات جرمی کامپوزیت ها در فاز متراکم می کاهد. از پلی اتیلن با چگالی بالا به طور گسترده در ژئوشبکه برای جایگزینی فلز، الیاف و چوب استفاده می شود. خواص مکانیکی عالی، عایق خوب و مقاومت در برابر خوردگی موجب توسعه مصرف پلی اتیلن سنگین شده است. با این حال، مقاومت ضعیف آن در برابر آتش کاربرد آن را در واحدهای مناطق با خطر آتش سوزی بالا مانند معادن زغال سنگ محدود می کند. ثابت شده است استفاده از مواد بازدارنده شعله راهی موثر برای کاهش اشتعال پذیری و چگالی دود کامپوزیت های باشد. اگرچه استفاده از تاخیر اندازهای شعله هالوژنه خواص مکانیکی قطعه را بهتر حفظ می کند با این حال برای ژئو گرید، بازدارنده های هالوژن دار می تواند دود سمی و خورنده در آتش ایجاد کند.
به علت این محدودیت های ترکیبات هیدروکسیدهای فلزی نظیر هیدروکسید آلومینیوم و یا فسفر قرمز، بورات روی و گرافیت قابل انبساط می تواند خطرات آتش سوزی را به طور موثر کاهش دهد. هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه به عنوان رایج ترین بازدارنده های شعله معدنی استفاده شده نیز می توانند به طور موثری تولید دود را کاهش دهند. به منظور حفظ عملکرد مکانیکی قطعات از هم افزایی هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه با بازدارنده شعله هالوژنه، فسفر قرمز، بورات روی و گرافیت قابل انبساط به وضوح می توانند اشتعال پذیری را بهبود بخشند و بارگذاری فیلر مصرفی را کاهش دهند. در چنین سیستم هایی همزمان از دو مکانیسم جهت کنترل حریق استفاده می شود، یکی از مکانیسم ها که هیدروکسید آلومینیوم میکرونیزه نقش فعالی در آن دارد، تولید بخار آب و کاهش دما در سطح قطعه است. استفاده از سایر افزودنی ها می تواند مکانیسم های جدیدتری را ایجاد کند. این مکانیسم ها شامل ایجاد لایه شیشه ای یا لایه زغال بر روی سطح قطعه و یا تولید گازهای خنثی و غیر قابل اشتعال است که از غلظت اکسیژن بر روی سطح می کاهد.
